top of page
Na flandryjskich polach maki kwitna
Między krzyżami, rząd po rzędzie,
Oznaczają nasze miejsce; a na niebie
Skowronki, wciąż dzielnie śpiewające, latają
Słabo słyszalne wśród pistoletów poniżej.
A my jesteśmy umarli, kilka dni temu żyliśmy,
Czuliśmy świt, widzieliśmy blask zachodu słońca,
Kochaliśmy i byliśmy kochani,
A teraz leżymy na polach Flandrii.
Podejmij naszą walkę z wrogiem:
Do ciebie z opadających rąk rzucamy pochodnię,
Trzymaj ją wysoko.
Jeśli przerwiesz walkę z nami,
Ci, którzy pomarli, nie będą mogli spać,
choć maki rosną, na polach Flandrii.
Translated by Alicja Bakalarski
bottom of page