top of page

Na flandryjskich polach maki kwitna

Między krzyżami, rząd po rzędzie,

Oznaczają nasze miejsce; a na niebie

Skowronki, wciąż dzielnie śpiewające, latają

Słabo słyszalne wśród pistoletów poniżej.

 

A my jesteśmy umarli, kilka dni temu żyliśmy,  

Czuliśmy świt, widzieliśmy blask zachodu słońca,

Kochaliśmy i byliśmy kochani,

A teraz leżymy na polach Flandrii.

 

Podejmij naszą walkę z wrogiem:

Do ciebie z opadających rąk rzucamy pochodnię,

Trzymaj ją wysoko.

 

Jeśli przerwiesz walkę z nami, 

Ci,  którzy pomarli, nie będą mogli spać,

choć maki rosną, na polach Flandrii.


 

Translated by Alicja Bakalarski

bottom of page